Normaal wis ik mijn reis tussen twee oefeningen door. Dit betekent, dat ik mijn reis plek voor plek voor de geest haal op de meest normale, saaie manier. De kleuren vervagen en worden grijs, soms laat ik het regenen.
Als ik daarna de dingen die ik op mijn reis had gezet weer probeer terug te halen, ben ik ongeveer 50% echt kwijt en de anderen zie ik vanaf meer 'afstand'.
Kortom, dit is de manier om te vergeten: maak iets oninteressant, gewoontjes en grijs.
Nu wilde ik voor het eerst bewust mijn reis 'overladen'. Ik had gisteren een telefoonnummer onthouden en daarvoor de eerste vier plekken van mijn reis gebruikt.
Vanochtend heb ik heel rustig aan mijn reis gevuld met 52 kaarten. Toen heb ik mezelf overhoord en toen ik zeker wist dat ik ze allemaal had, het telefoonnummer opgezocht in mijn geheugen.
Ik had steun aan de eerste plek, maar toen ik eenmaal het eerste paar cijfers had, bleek ik vandaar zonder mijn reis naar het tweede en derde paar te kunnen. Voor het vierde paar was ik niet zeker ( 13 of 14). Dit kon ik toen prima verifieren met de 4e plek van mijn reis.
Nu is het onthouden van een telefoonnummer natturlijk niet erg spectaculair, maar ik vond het interessant om te zien, dat de informatie zich had losgemaakt van de reis en een eigen leven was gaan leiden. Ik denk dat er geen 'besmetting' van beelden was, omdat het twee verschillende soorten informatie waren, ook al was de codering hetzelfde. Daardoor kregen ze een eigen lading.
Zo had ik bijvoorbeeld voor het tekefoonnummer op plaats 4 13 of al capone. Al capone is ook een kaart, namelijk schoppen 3. Schoppen 3 of al capone zat bij de kaarten op plek 25. Op plaats 4 voor de kaarten zat harten 8, of bh of benny hill.
Het lijkt alsof ze naadt elkaar kunnen bestaan, maar anders gegroepeerd zijn. Dit is wat Joe omschreef als allebei daar, in een andere dimensie.
Het blijkt dus dat ons primitieve locatiegeheugen prima abstracte principes als groepering of dimensies aankan. Ik denk dat in ons geheugen plats en tijd gekoppeld zijn. Heel vaak kom ik nog dingen tegen op mijn reis, waarvan ik dan bij benadering kan zeggen van hoe lang geleden de informatie is. En dat js dan ondanks het 'wissen'.
