Memoriad Speedcards oefening.

De kleuren zijn verschrikkelijk, maar het oefenprogramma van de memoriad is erg handig.

Het vertelt je genadeloos, hoeveel je goed en fout hebt en geeft je een score volgens een vaste rating.

Ik had het vroeger wel geprobeerd, maar was niet snel en accuraat genoeg om uberhaupt een score te hebben. Nu dus wel. Dan is het opeens leuk.

Al is een goeie tip: doe het niet met een touchpad, dan klik je te gemakkelijk dubbel en sla je soms een kaart of een memorisatie over. Ik denk dat ik 3 kaarten echt niet meer wist, maar in het overzicht staan er vijf.

Overigens bij twijfel overslaan werkt goed, anders was ik bij kaart 6 al 'af' geweest en had zich dat vertaald in mijn score. Het telt namelijk tot de eerste foute kaart.

De echte regels zijn akelig uitgebreid, dus het bepalen van de beste tactiek is lastig.

Kijk zelf maar op: http://www.memoriad.com/speedcards.asp.

Je hebt wel Flash nodig, dus het werkt niet op een i-Pad, maar de meeste PC's hebben dat nog steeds geïnstalleerd staan. Lukt het niet, hem te openen, dan staat er meestal een link, waar je de flash-player kunt downloaden.

Dit was voor mij de eerste keer, dat ik het programma gebruikte in meer dan zes maanden. Fijn om te zien, dat ik vooruit ben gegaan. Frustrerend, dat mijn tijd nu weer hoger ligt, maar misschien is dat gewoon wennen. Ik zal vaker proberen te oefenen met dit programma. Ook in verschillende settings, want nu zat Tim een druk spelletje naast me te spelen. Dat scheelt toch in concentratie, vrees ik.
Maar wie weet hoe stressvol de omstandigheden bij de memoriad zijn. Vreemde omgeving, veel indrukken en natuurlijk prestatiedruk. Kortom, oefenen MET afleiding en zonder.

Eidetisch geheugen

Gisteren hadden we een bijeenkomst van Magic Care onder leiding van een Cliniclown die ons een simpele oefening gaf: Bekijk een ruimte, stap naar buiten. Er wordt iets gewisseld. Kom terug en zoek de verschillen.

Ik was de eerste vrijwilliger en toen duidelijk was wat ik moest doen, werd er al snel gespeculeerd dat ik hiervoor mijn journey van 52 plaatsen wel zou kunnen gebruiken.
Ik keek door de kamer, maar de hoeveelheid informatie was gigantisch. Er zouden 3 voorwerpen worden gewisseld, maar welke?
Ik besloot gewoon maar goed rond te kijken en dingen te tellen en te benoemen. Acht lampen, twee zuilen met balonnen, een rode sporttas op de grond etc. Niet omdat ik dacht, dat ze lampen van het plafond zouden halen, maar gewoon om patronen te zien en straks wellicht te herkennen.

Toen het de tijd was om alles op te noemen, zag ik een verschil, maar kon het niet thuisbrengen. Nu waren twee personen van plek gewisseld. Wel op de plek waar ik een verschil vermoedde, maar ik kon er de vinger niet op leggen. Ook was er een stapel kleren verschenen, dat klopte, maar dat was geen onderdeel van het spel. De andere twee verschillen had ik niet gezien en weet ik nu nog steeds niet meer. (Kariem, een van de goochelaars van Magic Care had ook nog zijn strikje afgedaan, maar dat hoorde er niet bij)

Enigszins nederig ging ik terug naar mijn plaats en vertelde mezelf, dat het ook wel erg veel was om te onthouden.

We deden het nog een keer, nu was Kariem vrijwilliger. Tot mijn stomme verbazing, had hij alle veranderingen in de zaal. Een wist hij niet zeker: hij zag een verschil, maar kon niet duiden wat het was, net als ik had met de gewisselde personen.
Later complimenteerde ik Kariem met zijn prestatie en hij zei, dat hij 'gewoon' een fotografisch geheugen had.

Een echt fotografisch geheugen of een eidetisch geheugen bestaat niet, en een bijna fotografisch geheugen is uiterst zeldzaam. De term wordt nogal vaak gebruikt voor mensen met gewoon een 'goed' geheugen. Ook wordt het vaak overdrachtelijk bedoeld. Als ik kaarten onthoud, zeggen mensen dat ik wel een fotografisch geheugen moet hebben. Ik gebruik wel beelden bij het onthouden, maar ik maak geen foto van de kaarten in mijn hoofd.
Bij jonge kinderen zien we wel soms de mogelijkheid een plaatje in extreem detail te beschrijven, maarna het 6e jaar vervaagt dit talent.
Bij schaak- en dam grootmeesters wordt de eigenschap wel aangewezen, zeker als ze 30 partijen blind spelen, maar toch gaat het dan niet om een 'foto' van het bord, maar een complexe organisatie van simpele informatie. Een schaakgrootmeester zou bijvoorbeeld niet de houtnerven op het bord kunnen natekenen, of zeggen of er een stukje van een schaakstuk af is. Juist niet. Zouden ze dat ook allemaal moeten onthouden, dan is het onmogelijk.

Voor volwassenen is het dus een kwestie van goed schiften van informatie. Vandaar, dat als ik let op 'dingen' ik niet weet of er personen zijn gewisseld. Maar Kariem kon het wel.
Toen we aan de praat raakten, leek het er inderdaad op, dat hij iets had, dat een vrijwel eidetisch geheugen was. Ik werd enthousiast, want dat is echt behoorlijk zeldzaam. Kariem zei dat hij nooit kaarten zou kunnen onthouden, omdat die teveel op elkaar leken.

Er zijn testen met zowel betekenisloze (willekeurige stippelpatronen) en betekenisvolle informatie.
De betekenisloze wordt gezien als een betrouwbaarder test voor een eidetisch geheugen, omdat er weinig mogelijkheden zijn tot associatie (en bij een betrouwbare test zelfs weinig mogelijkheden tot coderen en mnemonics) Er zijn nog nooit mensen volledig geslaagd voor zo'n test, met 1 uitzondering, waarbij de geteste persoon en degene die de test afnam later getrouwd zijn. De waarde van die test wordt daarom in twijfel getrokken.
Wel kun je kijken in hoeverre je een fotografisch geheugen hebt.

Ik zal na het nieuwe jaar een aantal 'zuivere' eidetisch geheugen-tests maken en hier publiceren. Omdat de tests die ik online vond of heel slecht zijn, of niet meer werken.
Ik ben heel benieuwd hoe het dan gaat, als ik Kariem test (en mezelf trouwens ook!)
De test zal aan een aantal dingen moeten voldoen:
-Testen op abstracte informatie (Bijvoorbeeld de stippen-test)
-Testen op betekenisvolle informatie
-Testen met opdracht vooraf (Dus bijvoorbeeld: welke stip(pen) is/zijn weg)
-Testen met opdracht achteraf (Dus bijvoorbeeld: welke kleur had de stip die weg is)
-Testen voor stilstaand en bewegend beeld.
-Testen met optische illusies (als het daadwerkelijk gaat om een 'foto' dan zou de optische illusie moeten blijven bestaan.)
-Ook zal er, indachtig dat we hier met goochelaars te maken hebben een fraude-controle moeten plaatsvinden om enige waarde te hebben.

Voor mij als spel-maker een interessante uitdaging op een gebied dat me ook nog eens interesseert.

Ik ben competitiever ik dacht

Joe uit Ierland meldde mij twee dingen:
1. De memoriad is in 2016 in de USA. Niet in Turkije.
2. Hij zat al op 5 minuten voor de speedcards.

GRRR!
Hij is later begonnen met trainen en is eerder waar hij wilde wezen. Dat kan ik natuurlijk niet op me laten zitten. Ik vond het eerst demotiverend, dat het hem zo makkelijk leek te lukken, nu begin ik het anders te zien.
Ik had misschien wel een schop onder mijn kont nodig. Ik was zo aan het genieten van het feit dat ik het kon, dat ik mijn doel uit het oog verloor.
Goed, 5 minuten speedcards hier kom ik.

Overigens zag ik op Discovery een Amerikaanse wedstrijd, waarbij met in 5 minuten twee pakken kaarten moest leren! De reigning champion deed dat in 26 seconden.. Over demotiverend gesproken. Gelukkig maakte hij een fout op kaart 30 ofzo. Had ik het rustig aangedaan en me niet laten opfokken, dan had ik hem dus kunnen verslaan!
Dus na het bereiken van de 5 minuten zijn er nog meer dingen om op te letten. Je niet laten overdonderen bijvoorbeeld. Ook zijn er nog genoeg andere onderdelen om te tackelen, wil ik enige kans maken.
Dus HUP Hjalmar! Doe ff die vijf minuten en verder...

Einde timeout, verder met training.

Ik ben klaar met het Sinterklaasjournaal en ben weer begonnen met trainen.
Dit keer doe ik 1x per week speedcards (op de maandag). Ik moest er weer flink inkomen en begon op 25 minuten, daarna 11 en vandaag weer 8 minuten.
Vandaag had ik ook weer de eerste twee fouten, die ik had kunnen voorkomen.

Maar deze leidden wel weer tot een nieuw inzicht.
Ik denk dat ik meer snelheid kan maken, als ik me concentreer op 1 sterk beeld, in plaats van te proberen zoveel mogelijk 'hooks' en associaties te maken in korte tijd.
De twee die ik kwijt was waren Albus Dumbledore (AD=Schoppen Vier) en Antonio Banderas (AB=schoppen twee). In beide gevallen had ik de naam proberen te onthouden, maar geen sterk beeld gemaakt, omdat het niet erg 'klopte'. Dom, want juist als het niet klopt krijg je de sterkste beelden.

AD is voor mij een toverstaf, die kan ik overal plaatsen, ook als het niet 'klopt'. Om duidelijk te maken dat het een toverstaf is, projecteer ik er van die twinkeltjes omheen.

AB is voor mij Zorro (een van zijn rollen) en dat is een masker en een degen. Had ik die op de plek gezet, waar ik alleen Antonio Banderas riep, dan had ik hem nog geweten.

Dat is een kwestie van concentratie. Als ik heel snel ga, vergeet ik soms een beeld te maken, na coderen van de kaart en herinneren van de plek. Zeker als dat coderen wat moeilijker gaat. Dan ben ik zo blij, dat ik weet wat ik moet doen, dat ik opgelucht verder ga met de volgende kaart, zonder het ook te doen.

Affijn, iedere maandag dus. Zal waarschijnlijk betekenen, dat ik wekelijks hier wat bijvoeg.
En geen excuzen.. Ik heb nu al drie projecten op een rij, waarbij ik wellicht weer even moet stoppen, maar neem me nu voor dat NIET te doen.