maandag 17 februari 2014

Wax On, Wax Off

Nu ik met de memoriadsimulator aan het trainen ben, word ik met de neus op de feiten gedrukt: Ik maak coderingsfouten.
Ik heb daarover gesproken met mijn coach in Engeland en die was verbaasd, dat ik deze fouten maakte. Had ik dan niet gewoon alle 52 coderingen uit mijn hoofd geleerd?

Daar had ik even niet zo'n goed antwoord op. Ja, wel zo'n beetje.
Maar ik heb een logisch systeem, dus ook nee. Ik zit gewoon iedere keer het zelfde rijtje af te werken: van kleur - cijfer naar twee letters (de stap cijfers naar letters heb ik gaandeweg WEL uit mijn hoofd geleerd), deze twee letters naar een persoon.
Maar waarom had ik niet geleerd: kaart -> persoon?

Tja, eeeh. Dat leek niet logisch. Het is toch een algemeen systeem? Waarom zou ik dan voor zoiets doms (lees nutteloos) als een rijtje kaarten onthouden iets heel specifieks uit mijn hoofd gaan leren?
Het gebeurde al wel een beetje met kaarten als de "ruiten vier" = "Donald Duck", daar hoef ik niet eerst 4/4 D/D van te maken. Maar dat was gewoon gebeurd, ik had er niet op gestudeerd.

Opeens snap ik het. Coach Joe was zo snel, omdat hij WEL bereid was om een specifiek systeem op te zetten voor iets dat geen ander nut dan competitie had. Dus, waar zit je dan met je nutteloos? Je wil toch meedoen met de memoriad? Tja, dan moet je dingen doen, die soms een beetje nutteloos lijken.


Ik moet direct denken aan de Karate Kid, die eindeloos Wax-on Wax-off staat te doen, voordat hij beseft dat hij leert verdedigen. Ik had gewoon mijn mr Miyagi blindelings moeten volgen, dan komt het inzicht later wel.
En toch..

Zo heb ik het eigenlijk liever. Ik weet liever waarom ik dingen doe. Maar ik moet toegeven, zoiets basaals gaan studeren in dit stadium is best een beetje vervelend.
Maar goed. Het is voor een goed doel, dat snap ik nu dan eindelijk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten