woensdag 11 september 2013

Speedcards nieuw platform

Vandaag hd ik bij mijn dagelijkse oefening 6:49 en 37 kaarten in 5 minuten.
Er zit dus duidelijk vooruitgang in. Ik heb een sprong gemaakt naar een nieuw plateau, waar ik waarschijnlijk even zal blijven.
Helaas zorgt deze ervoor dat ik (veel) minder accuraat ben geworden.
Van de 52 kaarten had ik er nu 10 fout.
Dat is frustrerend, mede als het feit, dat de haven in zicht is. Ik zit heel dicht bij 5 minuten.

Een goed iets is, dat ik mijn voorzichtigheid kwijt ben en nauwelijks reviseer tussendoor, maar het gevolg is dat ik dingen echt kwijt ben. Het vertrouwen in mijn kunnen is goed, maar gezien het resultaat is het op zijn zachtst gezegd optimistisch.
Ik zie nu wel weer heel goed waar de zwakke plekken in mijn systeem zitten.
Door met deze zwakke plekken creatief om te gaan en iedere keer een zwakke plek in een sterke kant te veranderen, verbeter ik langzaam mijn systeem.

Het doet me denken aan debuggen/tweaken als ik spellen programmeer. Je probeert het, kijkt wat mis gaat en verbeterd.

Een voorbeeld van een verbetering.
De ruiten koningin, is in mijn initiaalsysteem HD, of Howard The Duck.
Howard the Duck stel ik me voor als een ei, met een gat erin, waar een cigaar uitsteekt. Waarschijnlijk is dat ooit een promotieposter geweest. Het is echter een beeld dat niet echt "past" op de plekken van mijn reis en ook niet kenmerkend is. Eerder had ik al gemerkt, dat de cigaar hier en daar een beter symbool is. Nu heb ik daar rook aan toegevoegd. Ik heb dus drie beelden bij HD: ei, cigaar, rook. Als ik een van deze tegenkom op mijn reis, weet ik direct dat daar HD bijhoort.
Op de een of andere manier werkt dit tot nu toe beter dan het complete beeld van ei, cigaar en rook. Soms past een cigaar net ergens tussen en bij ronde dingen werkt rook, die ze kan omhullen. Die beelden raak ik minder snel kwijt.

Nog een voorbeeld: De klaver koningin: GD, GroundHog Day, de film met Bill Murray.
Ik had een beeld van een kleine grondeekhoorn. Dat werkte niet altijd, dus nam ik een klok erbij. (In de film beleeft Bill Murray altijd dezelfde dag, de wekker gaat iedere dag op dezelfde dag af.)
Ook dat werkte niet altijd. Wat ik nu ook doe, is elementen uit mijn journey herhalen. Niet een molen, maar drie. Niet een brug, maar twee achterelkaar. Die herhaling werkt met alles en levert een erg sterk beeld op.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten